Review deelnemer 04, Anko
Van een 18 individuen naar een team in 48 uur
Dit klinkt absurd maar dit is wat er gebeurd is tijdens KSF 04.
18 vrouwen en mannen melden zich op vrijdagavond in Best. Allemaal gespannen koppies, we hebben namelijk geen idee wat er gaat komen. We weten maar een ding: Het gaat zwaar worden.
Onder begeleiding van een team ervaren instructeurs gaat het avontuur beginnen. Meteen wordt duidelijk wat de bedoeling is: discipline en tijd zijn de belangrijkste factoren van komend weekend.
Het programma is gevarieerd opgebouwd met individuele en teamopdrachten. En ook de afwisseling tussen theorie en praktijk houdt je scherp. De theorie ga je namelijk zeker weten later weer nodig hebben. Opletten dus! Maar het leuke is dus ook dat je naast fysiek bezig bent ook nog leert. Win-win dus.
Je wordt de hele 48 uur vakkundig afgepeld. Hoe ga je hier mee om? En hoe handel je dan? Dit heeft mij mooie inzichten opgeleverd. Onder andere vanuit gesprekken die ik heb gehad met de medekandidaten maar zeker ook met de instructeurs. Want naast het rammen is er ook nog een tijd voor je persoonlijke reis. De instructeurs weten in een persoonlijk gesprek de vinger op je zere plek te leggen. En ze geven je de gelegenheid om hier direct mee aan de slag te gaan.
Maar al met al wat heb ik genoten. We hebben dingen gedaan waarvan je niet snel meer de kans krijgt dit te doen.
Hoe verder we in de 48 uur kwamen en iedereen z’n bullshit achter zich heeft gelaten hoe meer we naar elkaar toetrokken. Wat er dan gebeurt is onbeschrijfelijk. Dit zorgde ervoor dat we gevraagd en ongevraagd elkaar er doorheen zijn gaan helpen: een duw in de rug, een hand vastpakken of bemoedigende woorden. Zonder te vragen, gewoon doen. Samen hebben we dit geflikt.
Tot slot wil ik meegeven dat de reis niet stopt na 48 uur. Alles wat je meemaakt en leert neem je mee in je dagelijkse leven. Daarvoor wil al mijn teamleden bedanken, ik ben trots op jullie!
Reactie plaatsen
Reacties